Voor deze functionaliteit is een account vereist.
Registreer nu gratis
en krijg €2,50 tegoed cadeau
of log in als je al een account hebt.
Uit het Zuid-Italiaanse gebied waar volop citroenen groeien, komt ook limoncello: een frisse, knalgele citroenlikeur.
Aan de Amalfi-kust, de eilandjes van Procida, Ischia en Capri kun je overal citroenen plukken. Ze groeien in boomgaarden, maar ook gewoon langs de kant van de weg en in de meeste tuinen staat wel een citroenboompje. Geen wonder dat ze hier ook op het idee kwamen om een citroenlikeur te maken. Honderd jaar geleden werd het eerste glas limoncello ingeschonken.
Speciale Femminello St. Teresa citroenen zijn het beste geschikt voor limoncello. Ze hebben een dikke schil en een prachtige gele kleur. De rijpe citroenen worden geschild, alleen het gele gedeelte kan worden gebruikt en de witte binnenkant wordt weggeschraapt. De schillen worden in alcohol gelegd, waar ze geleidelijk hun kleur, geur en smaak afgeven. In een paar weken tijd kleurt de drank heldergeel. Die wordt gemengd met suikersiroop: klaar is de limoncello!
Eerst was limoncello een kenmerkend digestief voor deze streek, hij wordt geschonken in kleine glaasjes, die eerst in de ijskast steenkoud worden. Langzamerhand verovert limoncello de wereld. Engeland ontdekte de gele borrel als eerste, want Engelse toeristen namen flessen mee terug van hun vakantie. De rest van de wereld volgde snel. Nu wordt ook in Nederland limoncello gemaakt. Varianten zijn er ook: grapefruit-cello, sinaasappel-cello en zelfs rabarber-cello!
